Life's a beach

Zwemmend in de zee, met in 1 hand boven water met een biertje er in, zijn we onderweg naar een vlot dat drijft in de zee. Onder een langzaam oranje/rozer wordende lucht van een ondergaande zon, werd de muziek van de dj-booth steeds zachter, maar nog net hard genoeg om er van te genieten. Op een vlot stond ik met mn beste maatjes te feesten op een mooie zomerse beat, met een biertje in je hand wat er nog mooier uitziet in het licht van een ondergaande zon. Dit was misschien wel het mooiste moment wat ik hier tot nu toe heb meegemaakt (op wellicht 1 na maar die details volgen later).

Dit alles speelde zich afgelopen zaterdag af op de Amstel Bright Welcome Party geregeld door Wereldstage voor alle stagiairs. Rond 1 uur vertrokken de bussen richting Porto Mari en na een busrit zoals we die wel vaker op een zaterdag hebben meegemaakt in Rotterdam in de nachtbus, kwamen we aan op een prachtig strand wat gelijk spuuglelijk werd toen het in no time vol zat met bierzuipende studenten.
Na de hele middag lekker geluierd te hebben op het strand en in de zee heb ik meegedaan aan een salsa-achtige les op het strand. Na wat oefenpassen lukte het complete dansje me al redelijk goed (hoe kan het ook anders met mijn waanzinnige gevoel voor ritme) met een danspartner van wie ik nu de naam al niet meer weet. 'S avonds, na het magische moment op het vlot, begon het feest pas echt goed. Nadat ik de limbo-wedstrijd had gewonnen (niet te geloven denk je? c'mon, i'm awesome!) en daarmee een doos amstel-brights had gewonnen, dachten we helemaal dat het feest kon losbarsten. Maar helaas bleek dat we die doos vol goud pas van de week konden ophalen op het kantoor van wereldstage. Ffs dat verzin je toch niet?! Maar dat mocht de pret niet bederven. Na een net zo gezellige busrit terug als de heenreis, kwamen we weer aan in de Nieuwestraat. Vervolgens nog doorgefeest in de Bermuda, een openluchtdiscotheek hier in de buurt, waar we ook nog een geweldige tijd hebben gehad. Mede door de lol om een niet nader te noemen jongen die het nog niet helemaal begrijpt en het dansen op de live muziek van een locale band met een niet nader te noemen dame, zorgde wederom voor een onvergetelijke avond.

De volgende dag was het de bedoeling om om 1 uur op Cabana Beach te zijn om studio sport te kijken. Helaas waren we net te laat om Feyenoord te zien, maar toen ik de uitslag hoorde was het misschien maar goed voor mn humeur dat ik er niks van gezien heb. Ik ben trouwens voor zo ver ik weet echt de enige echte fanatieke Feyenoordfan hier in de Nieuwestraat, but you'll never walk alone hé.
Vervolgens zijn we even gaan kijken bij wat huisgenoten die een proefduik hadden bij de duikschool waar tim(huisgenoot) stage loopt. Aanstaande zaterdag gaan Willy, Amber en Ik onze proefduik doen. Verder hebben we die zondag lekker op Mambo beach gelegen nog geprobeerd een toren van 5 man te maken maar Sanne Mandarijn zat bovenop dus dat was sowieso gedoemd te mislukken. Om 6 uur begon op het strand het Wet&Wild heppie auer, waar we weer lekkere stapels polar bier hadden ingekocht. Niet veel gefeest die avond, maar lekker aan t strand gezeten met een goed gesprek en een polar in de hand.

Zo zakte het weekend langzaam weg in de zee en begon de werkweek weer.

Deze viel echt gigantisch mee, ik ben nu een gerenomeerd makelaar. Iets waarvoor je in Olanda tig certificaten voor nodig hebt, is het hier van: doe je best en zorg dat je die appartementen verhuurd. Best geinig maar zoals de mensen die mij goed kennen weten is dat ik absoluut geen makelaar wil worden. Na een week vol met bezichtigingen komt het me nu al de strot uit. Elke keer hetzelfde verhaaltje, beetje gladde praat enz. Ik ging juist bij een vastgoedbelegger/projectontwikkelaar werken en dat lijkt me ook geweldig, maar daar heb ik nog weinig te maken gehad. Even snel die crack appartementen verhuren en dan me maar snel op het volgende project storten. Brengt wel voordelen met zich mee hoor, ik mag mn eigen planning maken dus heb het wel relaxed.

Dan komen we bij het feit waar iedereen zich over verbaasde: hoe kan die levende legende de eerste week al gelijk een hummer hebben gehosseld in z'n eerste week?!?
Hendly in the Building, he dennet, joer en jip;) Ik moest die dag wat investeerders wegbrengen naar het vliegveld en toen had ik dus lekker een dagje een kanasriegele Hummer H2(zie hyves voor een filmpje). Ik voelde me dus gelijk de koning van het eiland zoals je kunt begrijpen.

Dan nog even een kleine -jorisedit- In het vorige verslag schreef willy hoe iedereen bang was om van de hoge rotsen af te springen, maar het was alleen willy zelf die bang was;) Das mijn held. Willy is daarnaast de beste wingman die ik me ooit had kunnen wensen, echt goud.
De details volgen nog.

Dan nu het truienklassement:
Na een week vol met vlakke etappes komen de bergen nu in zich. Het klassement staat nog helemaal gelijk, we zijn allebei gestegen om de strijd om het wit omdat er verder nog geen bergen zijn geweest. Het rode rugnummer moet ik echter toekennen aan onze huisgenoot Tim. Hij is heel erg jong en agressief, helaas probeert hij het allemaal op een verkeerd soort fiets wat erg humoristische tafrelen oplevert.
Ik zelf zit nog niet echt op de goede fiets, heb nog niet de juiste bandenspanning gevonden denk ik, maar als ik eenmaal de goeie heb, denk ik niet dat ik nog van fiets ga wisselen en het dus houd bij 1 etappezege. En Willy weet niet in welk treintje hij zich moet aansluiten heb ik zo het idee. En juist om de problemen met de bandenspanning denk ik dat willy de grote favoriet blijft voor het geel.
Desalniettemin heb ik er al het vertrouwen dat wij allebei zonder kleerscheur op de Champs Elysée zullen aankomen.

I'll keep you posted!

Met de woorden van Joop Zoetemelk neem ik afscheid van jullie:
De tour win je niet op de fiets, maar in bed.

Lovers, vrienden en familie, ik spreek namens ons beiden: Wij missen jullie niet want wij zitten in het paradijs!

Ayoo,

Frenkie

*Op spelfouten gecontroleerd door Sanne Mandarijn dus mocht je nog wat fouten zien, blame it on the boogie.